አማላጅነታቸው በአጸደ ሥጋ

1ኛ. የግብፅ ንጉሥ ፈርዖን የእግዚአብሔርን ትእዛዝ ባለመስማቱ እግዚአብሔር ግብፅን በዕንቁራሪት /ጓጉንቸር/ አስወረራት፣ መላዋ የግብፅ አገር በእንቁራሪት ተሸፈነች፣ ፈርዖንም ይህን አስደንጋጭ መቅሰፍት አይቶ ሙሴና አሮንን ጠርቶ /ጓጉንቸሮቹ/ ከእኔና ከሕዝቤም እንዲርቁ ወደ እግዚአብሔር ጸልዩልኝ አላቸው፡፡ ሙሴም ወደ እግዚአብሔር ጸለየ /አማለደ/ እግዚአብሔርም በሙሴ ምልጃ ጓጉንቸሮቹን በሙሉ ገደለ፣ ዘጸ. 8፡8-15፡፡

2ኛ. ተናካሽ የዝንብ መንጋ ዘጸ. 8፡25-31፡፡

3ኛ. እስራኤላውያን ጣዖትን በማምለክ ከባድ ኃጢአት በፈጸሙ ጊዜ እግዚአብሔር ሙሴን ጠርቶ ይህን ሕዝብ አጠፋለሁ /እደመስሳለሁ/ አንተም በታላቅ ሕዝበ ላይ እሾምሃለሁ ባለው ጊዜ ሙሴ ወደ ፈጣሪው ወደ እግዚአብሔር አጥብቆ ጸለየ /አማለደ/ በዚህ ጊዜ መሐሪ እግዚአብሔር በሙሴ ምልጃ ሊያደርገው ካሰበው መቅሰፍት በራሱ መሐሪነት ተመልሶ መቅሰፍቱን አስቀረ ሕዝቡንም በሙሉ ጸሎት ምልጃ ይቅር አለ ዘጸ. 32፡11-14፡፡

4ኛ. ሙሴ ኢትዮጵያዊትዋን ሴት ልጅ በማግባቱ ወንድሞቹ አሮንና ማርያም ሙሴን በመቃወም አሙት በዚህም ምክንያት እግዚአብሔር የነገሩ ቆስቋሽና ጀማሪ የነበረችውን ማርያምን በለምጽ በሽታ መታት /በረዶ መሰለች/ ነገር ግን ሙሴ ሰባት ቀን ወደ እግዚአብሔር ጸለየላት /ማለደላት/ እግዚአብሔርም በሙሴ ጸሎት /ምልጃ/ፈወሳት ዘኁል.12፡1-7፡፡
የነቢየ እግዚአብሔር አማላጅነት ስሙ በውል ያልተጠቀሰ ብእሴ እግዚአብሔር በሚል ስያሜ ብቻ የተጠቀሰው በመሰውያ ላይ ዕጣን እያጠነ በነበረው የኢዮርብዓም ላይና በመሰውያው ላይ ትንቢት በመናገሩ ንጉሱ ኢዮርብዓም ተው ያዙት ብሎ እጁን ዘረጋ በዚህ ጊዜ በትንቢቱ መሠረት በደቂቃ ውስጥ የተዘረጋች የንጉሡ እጅ እንደብረት ደርቃ እንደተዘረጋች ቀረች ሊያጥፋት ቢሞክርም አልቻለም፡፡
ከአቅሙ በላይ ሲሆንበት ኦብእሴ እግዚአብሔር ጸሊሊተ ኅበ እግዚአብሔር በማለት ንጉሡ ወደ እግዚአብሔር ሰው አማልደኝ ብሎ በመለመኑ የእግዚአብሔር ሰውም ወደ መሐሪ እግዚአብሔር በመለመኑ የደረቀችው ንጉሡ እጅ ወደእርሱ ተመለሰች ማለት /ታጠፈች/ እንደ ነበረችውም ሆናለች ይላል. 1ኛነገ. 13፡1-7፡፡

የነቢየ የኤልያስ ምልጃ ነቢየ እግዚአብሔር ኤልያስ በምልጃው /በጸሎቱ/ ብዙ አስደናዊ ተአምራቶች ፈጽሞአል፡፡ ከእነርሱም መካከል፡፡

1ኛ. ሕገ እግዚአብሔርን የተው ወገኖችን ለመቅጣትና ለማሳፈር የሰማይ ዝናብ እንዳይዘንብ ወደ እግዚአብሔር ጸለየ የሰማይ ዝናብም በኤልያስ ቃል ሦስት ዓመት ከስድስት ወር ሳይዘንብ ቀጥ አለ፡፡ ከእነዚህ ዓመታት በኋላ ግን ነቢዩ ኤልያስ ዝናብ እንዲዘንብ ወደ ፈጣሪው /ምልጃ/ ጸሎት አቀረበ፡፡ ዝናብም በሚገባ ዘነበ 1ኛነገ. 17፡1-7 እንደገና 1ኛነገ. 18፡30-46 በጸሎቱ መሥዋዕቱን ከሰማይ እሳት ወርዶ በላለት፡፡

2ኛ. ለሞተው ሕፃን ልጅ ስለእናቱ ሲል ኤልያስ ወደ እግዚአብሔር ጸልዮ /ምልጃ/ አቅርቦ የልጁም ነፍስ ተመልሳ ልጁም ከሞት ተነሳ 1ኛነገ. 17፡17-24፡፡

የነቢዩ ኤልሳዕ አማላጀነት

ገቢሬ ተአምር ኤልሳዕም በጸሎቱ /በምልጃው/ ብዙ ተአምራቶች አድርጎአል፡፡ ከተአምራቶቹም መካከል አንደኛው የሞተውን ልጅ ጸልዮ ማስነሳቱ ነው 2ኛነገ. 4፡18-37 ራሱ ታሞ የሞተው ልጅ ነው ያስነሳው፡፡
የዳዊት አማላጅነት "ምንተ ገብሩ እሉ አባግዕ እንዘኖላዊሆሙ አነ ዘአበስኩ" "ጠማማም ሥራ እኔ አድርጌአለሁ፡፡ እነዚህ በጐች ግን ምን አደረጉ እጅህ በእኔና በአባቴ ቤት ላይ እንድትሆን" በማለት ከአንጀቱ በአቀረበው ጸሎት /ምልጃ/ መቅሰፍቱ በፈጣሪ ቸርነት ተገታ 2ሳሙ. 24፡15-25፡፡

የነቢዩ ኤርምያስ ምልጃ

​

በአሥር ቀን ጸሎት /ምልጃ/ በእስራኤላውያን ታስቦ የነበረውን መቅሰፍት አንደተገታ ተገልጾአል ኤርምያስ. 42፡1-17፡፡ እስካሁን ድረስ ከሞላ ጎደል ያየነው የቅዱሳን ምልጃ በዘመነ ብሉይ ነው፡፡

ከዚህ ቀጥሎ ደግሞ የቅዱሳን ጻድቃን ምልጃ በዘመነ ሐዲስ እናያለን፡-

ይህ የአማላጅነት አገልግሎት ሳይቋረጥ በዘመነ ሐዲስም ማለት ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ በምድር ላይ በነበረበት ዘመንና በዘመነ ሐዋርያትም ይፈጸም እንደነበረ ከዚህ ቀጥለን እንመለከታለን፡፡ በወንጌል እንደ ተጻፈው "ልጄ ታሞ ለሞት ተቃርቦአልና ፈውስልኝ" በማለት ስለታመሙ ሰዎች ወጥተው በአቀረቡት ምልጃ እንኳን ሲታመሙ ሲሞቱ ሳይቀር ከሞት እያስነሳ በጥያቄአቸው መሠረት ይፈቅድላቸው እንደነበር ቅዱስ መጽሐፍ ይነግረናል ማቴ. 9፡18-20፡፡

በዚህ ዓይነት ጌታችንን እየለመኑ ልጆቻቸውን ያዳኑ ብዙ ናቸው ማቴ. 15፡21፣ ማቴ. 17፡14፣ ማር. 5፡22-44፣ ሉቃ. 7፡1-10፡፡
ስለዚህ ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ አንዳንድ ጊዜ በሽተኞች በቀጥታ ሲለምኑት ይፈውሳቸው እንደነበረ አንዳንድ ጊዜ ደግሞ ከዚህ በላይ እንዳየነው ስለበሽተኞቹ ሌሎች ሰዎች በማለዱላቸው ጊዜ ይፈውሳቸው ነበር፡፡ በዚህ መሠረት አማላጅነት ማለት አንዱ ስለሌላው መጸለይና መለመን፣ ማማለድ ማለት ነው፡፡

አማላጅነት በዘመነ ሐዋርያት

​

ሐዋርያት በተሰጣቸው የመንፈስ ቅዱስ ስጦታ መሠረት በሐዲስ አማንያንና በበሽተኞች ላየ እጃቸውን አያኖሩ መንፈስ ቅዱስን ሲያሰጡና ሕመምተኞች ሲፈውሱ ያየ ሲሞን ይህን ታላቅ የመንፈስ ቅዱስ ሥልጣን እንዲሰጠው ገንዘብ ይዞ ወደሐዋርያት ቀረበና እንዲህ አላቸው እጄን በምጭንበት ሁሉ መንፈስ ቅዱስን ይቀበል ዘንድ ለእኔ ደግሞ ይህን ሥልጣን ሰጡኝ አለ፡፡ ቅዱስ ጴጥሮስ ይህንን ሰምቶ ሲሞንን አጥብቆ ገሰጸው ንስሐም እንዲገባ መከረው፡፡ ሲሞን የመንፈስ ቅዱስን ስጦታ /ጸጋ/ በገንዘብ መግዛት /መለወጥ/ ታላቅ ስሕተት መሆኑን ከተገነዘበ በኋላ ቅዱስ ጴጥሮስን ካላችሁት ማለትም ከተናገራችሁት አንዳች እንዳይደርስብኝ እናንተው ወደ ጌታ ለምኑልኝ አማልዱኝ አላቸው ዮሐዋ. 8፡14-25፡፡

ከዚህ ላይ ከሲሞን አባባል የምንረዳው ዓቢይ ቁም ነገር አለ ይኸውም አንዳች ክፉ ነገር እንዳይደርስብኝ እናንተ ወደ እግዚአብሔር አማልዱልኝ /ለምኑልኝ/ ማለቱ በዚያን ጊዜ ሐዋርያት ስለበደሉ ሰዎች ወደ እግዚአብሔር ይጸልዩና ምልጃንም ያቀርቡ እንደነበረ ይረጋገጣል፡፡

ዘፍ 18:23 "አብርሃምም ቀረበ አለም።በውኑ ጻድቁን ከኃጢአተኛ ጋር ታጠፋለህን? አምሳ ጻድቃን በከተማይቱ ውስጥ ቢገኙ በውኑ ሁሉን ታጠፋለህን? ከተማይቱን ስበ እርስዋስ ለሚገኙ አምሳ ጻድቃን አትምርምን? ይህ ከአንተ ይራቅ ጻድቁን ከኃጢአተኛ ጋር ትገድል ዘንድ፥ ጻድቁም እንደኃ ጢአተኛ ይሆን ዘንድ፥ እንደዚህ ያለው አድራጎት ከአንተ ይራቅ። የምድር ሁሉ ፈራጅ በቅን ፍርድ አይፈርድምን? እግዚአብሔርም፦ በሰዶም በከተማይቱ ውስጥ አምሳ ጻድቃን ባገኝ ስፍራውን ሁሉ ስለ እነርሱ እምራለሁ አለ።

ዘፍ 20:7 "እግዚአብሔርም በሕልም አለው፦ ይህን በልብህ ቅንነት እንዳደረግህ እኔ አወቅሁ፥ እኔም ደግሞ በፊቴ ኃጢአትን እንዳትሠራ ከለከልሁህ ስለዚህም ትነካት ዘንድ አልተውሁም። አሁንም የሰውዬውን ሚስት መልስ ነቢይ ነውና፥ ስለ አንተም ይጸልያል፥ ትድናለህም። ባትመልሳት ግን አንተ እንድትሞት ለአንተ የሆነውም ሁሉ እንዲሞት በእርግጥ እወቅ።"

ዘጸ 8:8 ፈርዖንም ሙሴንና አሮንን ጠርቶ። ጓጕንቸሮቹን ከእኔ ከሕዝቤም እንዲያርቅ ወደ እግዚአብሔር ጸልዩልኝ ለእግዚአብሔርም ይሠዋ ዘንድ ሕዝቡን እለቅቃለሁ አላቸው። ሙሴም ፈርዖንን፦ ጓጕንቸሮቹ ከአንተ ከቤቶችህም እንዲጠፉ፥ በወንዙም ብቻ እንዲቀሩ፥ ለአንተ ለባሪያዎችህም ለሕዝብህም መቼ እንድጸልይ አስታውቀኝ አለው። እርሱም፦ ነገአለ። ሙሴም፦ አምላካችንን እግዚአብሔርን የሚመስል እንደሌለ ታውቅ ዘንድ እንደ ቃልህ ይሁን። ጓጕንቸሮቹም ከአንተ ከቤቶችህም ከባርያዎችህም ከሕዝብህም ይሄዳሉ በወንዙም ብቻ ይቀራሉ አለ። ሙሴና አሮንም ከፈርዖን ዘንድ ወጡ ሙሴም በፈርዖን ላይ ስላመጣቸው ጓጕንቸሮች ወደ እግዚአብሔር ጮኸ። እግዚአብሔርም ሙሴ እንዳለ አደረገ ጓጕንቸሮቹም ከቤት ከወጀድም ከሜዳም ሞቱ።

ዘጸ 32:1-15 "እግዚአብሔርም ሙሴን፦ እኔ ይህን ሕዝብ አየሁት፥ እነሆም አንገተ ደንዳና ሕዝብ ነው። አሁንም ቍጣዬ እንዲቃጠልባቸው እንዳጠፋቸውም ተወኝ አንተንም ለታላቅ ሕዝብ አደርግሃለሁ አለው። ሙሴም በእግዚአብሔር በአምላኩ ፊት ጸለየ፥ አለም።አቤቱ፥ ቍጣህ በታላቅ ኃይልና በጽኑ እጅ ከግብፅ ምድር ባወጣኸው በሕዝብ ህላ ይስ ለምን ተቃጠለ?  ግብፃውያንስ። በተራራ መካከል ሊገድላቸው፥ ከምድርም ፊት ሊያ ጠፋቸው ለክፋት አወጣቸው ብለው ስለምን ይናገራሉ? ከመዓትህ ተመለስ፥ ለሕዝብህም በክፋታቸው ላይራራ። ዘራችሁን እንደ ሰማይ ከዋክብት አበዛለሁ፥ ይህችንም የተናገርኋትን ምድር ሁሉ ለዘራችሁ እሰጣታለሁ፥ ለዘላለምም ይወርሱአታል ብለህ በራስህ የማልህላቸውን ባሪያዎችህን አብርሃምንና ይስሐቅን እስራኤልንም አስብ። እግዚአብሔርም በሕዝቡ ላይ ሊያደርግ ስላሰበው ክፋት ራራ።"

2ኛ ነገ 4:32-35 "ኤልሳዕም ወደ ቤት በገባ ጊዜ እነሆ፥ ሕፃኑ ሞቶ በአልጋው ላይ ተጋድሞ ነበር። ገብቶም በሩን ከሁለቱ በኋላ ዘጋ፥ ወደ እግዚአብሔርም ጸለየ። መጥቶም በሕፃኑ ላይ ተኛ አፉንም በአፉ፥ ዓይኑንም በዓይኑ፥ እጁንም በእጁ ላይ አድርጎ ተጋደመበት የሕፃኑም ገላሞቀ። ተመልሶም በቤቱ ውስጥ አንድ ጊዜ ወዲህና ወዲያ ተመላለሰ ደግሞም ወጥቶ ሰባት ጊዜ በሕፃኑ ላይ ተጋደመ ሕፃኑም ዓይኖቹን ከፈተ።"

2ኛ ነገ 19:34 "ስለ ባሪያዬም ስለ ዳዊት ይህችን ከተማ አድናት ዘንድ እጋርዳታለሁ።"

2ኛነገ 20:6 "በዕድሜህም ላይ አሥራ አምስት ዓመት እጨምራለሁ አንተንና ይህችን ከተማ ከአሦር ንጉሥ እጅ እታደጋለሁ ስለእኔም ስለባሪያዬም ስለ ዳዊት ይህችን ከተማ እጋርዳታለሁ።

ኢዮ 42:7-11 "እግዚአብሔርም ይህን ቃል ለኢዮብ ከተናገረ በኋላ እግዚአብሔር ቴማናዊውን ኤልፋዝን፦ እንደባሪያዬ እንደ ኢዮብ ቅንን ነገር ስለእኔ አልተናገራችሁምና ቍጣዬ በአንተና በሁለቱ ባልንጀሮችህ ላይ ነድዶአል። አሁን እንግዲህ ሰባት ወይፈኖችና ሰባት አውራ በጎች ይዛችሁ ወደባሪያዬ ወደ ኢዮብ ዘንድሂዱ፥ የሚቃጠልንም መሥዋዕት ስለራሳችሁ አሳርጉ ባሪያዬም ኢዮብ ስለእናንተ ይጸልያል፥ እኔም እንደ ስንፍናችሁ እንዳላደርግባችሁ ፊቱን እቀበላለሁ እንደባሪያዬ እንደ ኢዮብ ቅን ነገር ስለ እኔ አልተናገራችሁምና።

መዝ 88:3 "ከመረጥሁት ጋር ቃል ኪዳኔን አደረግሁ፥ ለባሪያዬም ለዳዊት ማልሁ። ዘርህን ለዘላለም አዘጋጃለሁ፥ ዙፋንህንም ለልጅ ልጅ እመሠርታለሁ።

መዝ 106:23 እንዳያጠፋቸው ቍጣውን ይመልስ ዘንድ የተመረጠው ሙሴ በመቅሠፍት ጊዜ በፊቱ ባይቆም ኖሮ፥ ያጠፋቸው ዘንድ ተናገረ።

ማቴ 10:40-42 እናንተን የሚቀበል እኔን ይቀበላል፥ እኔንም የሚቀበል የላከኝን ይቀበላል። ነቢይን በነቢይ ስም የሚቀበል የነቢይን ዋጋ ይወስዳል፥ ጻድቅንም በጻድቅ ስም የሚቀበል የጻድቁን ዋጋ ይወስዳል።

ዮሃ 20:23 "ኃጢአታቸውን ይቅር ያላችኋቸው ሁሉ ይቀርላቸዋል፤ የያዛችሁባቸው ተይዞባቸዋል አላቸው።"

ሐዋ 7:60 እስጢፋኖስም። ጌታ ኢየሱስ ሆይ፥ ነፍሴን ተቀበል ብሎ ሲጠራ ይወግሩት ነበር። ተንበርክኮም። ጌታ ሆይ፥ ይህን ኃጢአት አትቍጠርባቸው ብሎ በታላቅ ድምፅ ጮኸ።

ሐዋ 9:36-40 "በኢዮጴም ጣቢታ የሚሏት አንዲት ደቀ መዝሙር ነበረች፥ በዚያም ወራት ታመመችና ሞተች፤ አጥበውም በሰገነት አኖሯት።ልዳም ለኢዮጴ ቅርብ ናትና ደቀመዛሙርት ጴጥሮስ በዚያ እንዳለ ሰምተው፥ ወደ እነርሱ ከመምጣት እንዳይዘገይ እየለመኑ ሁለት ሰዎች ወደ እርሱ ላኩ። ጴጥሮስም ተነሥቶ ከእነርሱ ጋር መጣ፤ በደረሰም ጊዜ በሰገነት አወጡት መበለቶችም ሁሉ እያለቀሱ ዶርቃ ከእነርሱ ጋር ሳለች ያደረገቻቸውን ቀሚሶችንና ልብሶችን ሁሉ እያሳዩት በፊቱ ቆሙ። ጴጥሮስም ሁሉን ወደ ውጭ አስወጥቶ ተንበርክኮም ጸለየ ፥ወደ ሬሳውም ዘወር ብሎ። ጣቢታ ሆይ፥ ተነሺ አላት። እርስዋም ዓይኖችዋን ከፈተች ጴጥሮስንም ባየች ጊዜ ተቀመጠች።

1ኛቆሮ 6:1 "ከእናንተ አንዱ ከባልንጀራው ጋር ሙግት ቢኖረው በቅዱሳን ፊት በመፋረድ ፋንታ በዓመፀኞች ፊት ሊፋረድ ይደፍራልን? ቅዱሳን በዓለም ላይ እንዲፈርዱ አታውቁምን? በዓለምስ ላይ ብትፈርዱ ከሁሉ ይልቅ ትንሽ ስለሚሆን ነገር ልትፈርዱ አትበቁምን? የትዳር ጉዳይ ይቅርና በመላእክት እንኳ እንድንፈርድ አታውቁምን?

2ኛቆሮ 5:20 እግዚአብሔር በክርስቶስ ሆኖ ዓለሙን ከራሱ ጋር ያስታርቅ ነበርና፥ በደላቸውን አይቆጥርባቸውም ነበር፤ በእኛም የማስታረቅ ቃል አኖረ። እንግዲህ እግዚአብሔር በእኛ እንደሚማልድ ስለክርስቶስ መልክተኞችነን፤ ከእግዚአብሔር ጋር ታረቁ ብለን ስለክርስቶስ እንለምናለን።

ያዕ 5:14 "ከእናንተ የታመመ ማንም ቢኖር የቤተክርስቲያንን ሽምግሌዎች ወደ እርሱ ይጥራ፤ በጌታም ስም እርሱን ዘይት ቀብተው ይጸልዩለት።"

 

አማላጅነታቸው በአጸደ ነፍስ

የቅዱሳን ታላቅ ዕውቀትና ምልጃ በአጸደ ነፍስ
ቅዱሳን በአካለ ሥጋ ሆነው ማንም ሳይነግራቸው እጅግ ምሥጢራዊ የሆኑ ነገሮችን ካወቁ የዚህን ዓለም ውጣ ውረድና ፈተና አልፈው በአካለ ነፍስ ሲሆኑማ ምን ያህል የጠለቀ እውቀት ይኖራቸው? ቅዱስ ጳውሎስ ዛሬስ በመስታወት በድንግዝግዝ እንደምናይ ነን በዚያን ጊዜ ግን ፊት ለፊት እናያለን "ዛሬስ በዐውቀት ከፍዬ አውቃለሁ በዚያን ጊዜ ግን እኔ ደግሞ እንደታወቅሁ አውቃለሁን" በማለት የቅዱሳን ዕውቀት በአጸደ ነፍስ ታላቅ እንደሆነ ተናግሯል 1ቆሮ. 13፡12፣ 1ሳሙ. 28፡8-21፣ሉቃ. 9፡30-32፡፡
ቅዱሳን በአካለ ነፍስ ሆነው በምድር የሚሰራውን ነገር ማወቅ እስከቻሉ ድረስ የኛን ልመና ሰምተው መግለጽ አይሳናቸውም፡፡
በአካለ ነፍስ ያሉ ቅዱሳን "ቅዱስና እውነተኛ ጌታ ሆይ እስከ መቼ ድረስ አትፈርድምን ደማችንንስ በምድር በሚኖሩት ላይ እስከመቼ አትቀበልምን?" በማለት በአካለ ነፍስ እንደሚከሱ ራዕይ. 6፡9-11፡፡ በአጸደ ነፍስ ስለሚያውቁ ለቀረቡት ጥያቄዎች በዚመልስነው፡፡ቅዱሳን በአካለ ነፍስ ተበቀልልን ብለው ከለመኑ ለበጎ ነገር አማልዱን ስንላቸውማ ምን ያህል አብዝተው ይለምኑልን?
እንኳን ቅዱሳን /ጻድቃን/ ይቅርና በበደልና በኃጢአት ይኖር የነበረው ባለጸጋ /ነዌ/ በአካለ ነፍስ ሆኖ የወንድሞቹን በንስሐ አለመመለስ አውቆ አልአዛርን ስደድላቸውና ያስትምራቸው ሲል አብርሃምን ለምኖላቸዋል ሉቃ. 16፡20-31፡፡
ጌታ ሐዋርያትን "አንትሙ ውእቱ ብርሃኑ ለዓለም" ያላቸው ብርሃንነታቸው በዚህ በኃላፊው ዓለም ብቻ ተወስኖ እንዲቀር አይደለም፣ አማላጅነታቸውም በሕይወተ ሥጋ ሳሉ ነው እንጂ ከሞቱስ በኋላ ማማለድ የለባቸውም እንዳይባልማ የሰው ልጅ በግርማ መንግሥት በክበብ ትስብዕት መጥቶ በጌትነቱ በተገኘ ጊዜ እናንተም በ12 መንበሮች ተቀምጣችሁ በ12ቱ ነገደ እስራኤል ላይ ትፈርዳላችሁ ብሎአቸዋል ማቴ. 19፡28 ማማለድና መፍረድስ የቱ ይቀላል?
ጠቢቡ ሰለሞንም ቅዱሳን ጻድቃን ከሞቱ በኋላ በኃጥአኑ ላይ እንደሚፈርድባቸው ለደጋጉ እንዲፈርድላቸው ሲያስረዳ "ወብእሲሰ ጻድቅ መዊቶ ይኴንን ረሲዓነ እንዘ ሀለሙ ሕያዋኒሆሙ" ጻድቅ ሰው ግን ከሞተ በኋላ በሕየወት ሳሉ እግዚአብሔርን የዘነጉ ሰዎችን ይገዛል /ይቀጣል/ ይላል፡፡ ጥበብ. 2፡20፣አማርኛው ግን 4፡16 ላይ ነው፡፡
በዚሁም መሠረት መሞት ማለት-

1ኛ የነፍስና የሥጋ መለያየት ሲሆን

2ኛ መሞት ማለት ደግሞ በአካለ ነፍስ ወደ መንፈሳዊ /ረቂቅ ዓለም መሄድ/ ወደ እግዚአብሔር መድረስ /መመለስ/ ማለት ነው፡፡በሞት ጊዜ ነፍስ ወደ እግዚአብሔር እንደምትሄድና ሟቹ ሰው በነፍሱ እግዚአብሔርን ማየት እንደሚችል መጽሐፍ ቅዱስ በሰፊው ያስረዳል፡፡
ጻድቁ ኢዮብ በነፍሱ ወደ እግዚአብሔር እንደሚሄድ ሲያስረዳ "ይህ ቁርበቴ ከጠፋ በኋላ በዚያን ጊዜ ከሥጋዬ ተለይቼ እግዚአብሔርን እንዳይ አውቃለሁ፡፡ እኔ ራሴ አየዋለሁ፡፡ አይኖቼም ይመለከቱታል" ሲል ተናግሯል ኢዮብ. 19፡26፡፡
እንዲሁም ሐዋርያው ቅዱስ ጳውሎስ መሞት ማለት በነፍስ ወደ ጌታ መሄድና ከጌታ ጋር በክብር መኖር ማለት መሆኑን ሲገልጽ "ለእኔ ሕይወት በክርስቶስ አምኖ መሞት ጥቅም ነውና ነገር ግን በሥጋ መኖር ለኔ ለሥራ ፍሬ ቢሆንም ምን እንደምመርጥ አላውቅም በእነዚህም በሁለቱ እጨነቃለሁ፡፡ ልሄድ ከክርስቶስም ጋር ልኖር እናፍቃለሁ፡፡ ከሁሉ ይልቅ እጅግ የሚሻል ይህ ነውና" በማለት አስረድቷል ፊልጵ. 1፡24-24፡፡
ነገር ግን በቅዱሳን ክብር የማያምኑ መናፍቃን ከዚህ በላይ የቀረበውን ማስረጃ ላለመቀበል ብዙ ማደናገሪያ ለመደርደር ይሞክራሉ፡፡ ይህም የሚያሳየው "አውቆ የተደበቀን ቢጠሩት አይሰማም" እንደሚባው እነሱ አውቀውና ወደው የቅዱሳንን አማላጅነት ስለካዱ ምንም ዓይነት ማስረጃ አይመልሳቸውም ይሁን እንጂ መጽሐፍ ቅዱስ ግን "መኑ ውእቱ ዘይትዋቀሶሙ ለሕሩያነ እግዚአብሔር" የእግዚአብሔር ምርጦች ቅዱሳንን አልበቃችሁምና አታማልዱም በማለት የሚከራከራቸው የሚወቅሳቸው ማን ነው? እርሱ ያከበራቸውንስ የሚያዋርድ ማንነው? በማለት አስተምሯል ሮሜ. 8፡30-31፡፡
ቅዱሳንም በሃይማኖትና በምግባር የጸኑ ስለሆነ የሚሳናቸው ነገር የለም፡፡ ተራራ ማፍለስ፣ ሙት ማስነሳት፣ ሕሙማንን መፈወስ እንደቻሉ ካወቅን፣ ማማለድ እንደማይሳናቸውም እናምናለን፡፡
እንግዲህ ክብረ ቅዱሳን እንዲሁ በአጭር ጊዜ ተነግሮ በአጭር ጽሑፍ ተጽፎ የሚያልቅ አይደለም፡፡ በአጭሩ ያልቃል ብሎ መገመት ወይም ማሰብ፣ አባይን በጭልፋ እንደሚባለው ይሆናል፡፡ ምክንያቱም የቅዱሳን ምልጃ በብሉይ ኪዳንና በሐዲስ ኪዳን፣ የቅዱሳን ምልጃ በአጸደ ሥጋና በአጸደ ነፍስ የቅዱሳን ረቂቅ እውቀት በሚል ርዕስ በአጭሩ ለመግለጽ ሞከርኩ እንጂ የእግዚአብሔርን ሕግጋት /ትእዛዝ/ የፈጸሙና በጾምና በጸሎት ተወስነው የኖሩ በነፍስና በሥጋ ከፈጣሪያቸው ክብር የተሰጣቸው ብዙ ናቸው፡፡
>ሄኖክ 9:22 "ከዚያም ቦታ ዓይኖቼን ከመላእክት ጋር የሚኖሩበት ማደሪያቸው ከቅዱሳንም ጋር በሚኖሩበት ቦታቸውን አየሁ። ስለ ሰው ልጆች ፈጽመው ይለምናሉ፥ ይጸልያሉ"

ሄኖክ 12:34 "በሰማይ የሚኖሩ ጻድቃን ባንድ ቃል ሆነው ተባብረው ያመሰግናሉ፥ ለሰውም ፈጽመው ይለምናሉ"

1ኛነገ 13:31  ከቀበረውም በኋላ ልጆቹን እንዲህ ብሎ ተናገራቸው። በሞትሁ ጊዜ የእግዚአብሔር ሰው በተቀበረበት መቃብር ቅበሩኝ አጥንቶቼንም በአጥንቶቹ አጠገብ አኑሩ በቤቴል ባለው መሠዊያ ላይ፥ በሰማርያም ከተሞች ውስጥ ባሉ በኮረብታዎቹ መስገጃዎች ላይ በእግዚአብሔር ቃል የጮኸው ነገር በእውነት ይደርሳልና።

2ኛነገ 13:20 "ኤልሳዕም ሞተ፥ ቀበሩትም። ከሞዓብም አደጋ ጣዮች በየዓመቱ ወደ አገሩ ይገቡ ነበር። ሰዎችም አንድ ሰው ሲቀብሩ አደጋጣዮችን አዩ፥ ሬሳውንም በኤልሳዕ መቃብር ጣሉት የኤልሳዕንም አጥንት በነካ ጊዜ ሰውዮው ድኖ በእግሩ ቆመ።"

ማቴ 22:32 እኔ የአብርሃም አምላክ፥ የይስሐቅም አምላክ የያዕቆብም አምላክ ነኝ የሚል ከእግዚአብሔር ዘንድ ወደ እናንተ የተባለውን አላነበባችሁምን? የሕያዋን አምላክ ነው እንጂ የሙታን አይደለም።

ሉቃስ16፥22 "ድሀውም ሞተ፥ መላእክትም ወደአብርሃም እቅፍ ወሰዱት፤ ባለጠጋው ደግሞ ሞተና ተቀበረ። በሲኦልም በሥቃይ ሳለ አሻቅቦ አብርሃምን በሩቅ አየ አልዓዛርንም በእቅፉ። እርሱም እየጮኸ። አብርሃም አባት ሆይ፥ ማረኝ፥ በዚህ ነበልባል እሣቀያለሁና የጣቱን ጫፍ በውኃ ነክሮ መላሴን እንዲያበርድልኝ አልዓዛርን ስደድልኝ አለ።"

2ኛየጴጥ 1:15 ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ እንዳመለከተኝ ከዚህ ማደሪያዬ መለየቴ ፈጥኖ እንዲሆን አውቃለሁና። ከመውጣቴም በኋላ እነዚህን ነገሮች እንድታስቡ በየጊዜው ትችሉ ዘንድ እተጋለሁ።

ከሞተ አንበሳ ያልሞተ ውሻ ይሻላል

ተቃዋሚዎች ቅዱሳን በአጸደ ነፍስ አያማልዱም ብለው እንደማስረጃ አድርገው ከሚያቀርቧቸው መካከል አንዱ " ከሞተ አንበሳ ያልሞተ ውሻ ይሻላል" የሚለውን የመጽሃፍ ቅዱስ ክፍል ነው። መጽሃፍ ቅዱስን መሰረት በማድረግ ጠቢቡ ሰሎሞን ከሞተ አንበሳ ያልሞተ ውሻ ይሻላል ሲል ምን ማለቱ እንደሆነ እንመለከታለን።
በቅዱስ መጽሃፍ ውሻም ሆኑ አንበሳ ለሃጥዓንም ለጻድቃንም እንደየሁኔታው ምሳሌ ተደረገው ቀርበዋል፡፡ ውሻ ለሃጥአን ምሳሌ ሲሆን፤ -
ኢሳ56-11 ‹‹መብል ወዳጆች ከቶ የማይጠግቡ ውሾች ናቸው››

ማቴ7-6 ‹‹የተቀደሰውን ለውሾች አትስጡ››

ፌልጵ 3-2 ‹‹ከውሾች ተጠበቁ››

2ጵጥ 2-22 ‹‹አውቀዋት ከተሰጣቸው ከቅድስት ትእዛዝ ከሚመለሱ የጽድቅን መንገድ ባላወቋት በተሻላቸው ነበርና።- ውሻ ወደ ትፋቱ ይመለሳል፥ ደግሞ። የታጠበች እርያ በጭቃ ለመንከባለል ትመለሳለች እንደሚባል እውነተኞች ምሳሌዎች ሆኖባቸዋል።››

ራዕ22-14 ‹‹ወደ ሕይወት ዛፍ ለመድረስ ሥልጣን እንዲኖራቸው በደጆችዋም ወደ ከተማይቱም እንዲገቡ ልብሳቸውን የሚያጥቡ ብፁዓን ናቸው። ውሻዎችና አስማተኞች ሴሰኛዎችም ነፍሰገ ዳዮችም ጣዖትንም የሚያመልኩት ውሸትንም የሚወዱና የሚያደርጉ ሁሉ በውጭ አሉ።››

ሌላው ለንጽጽር የቀረበው አንበሳ ነው፤ አንበሳም እንዲሁ በመጽሀፍ ለሃጥአንም ለጻድቃንም ተመስሎ እናገኝዋለን፡፡ አንበሳ ለዲያቢሎስ ምሳሌ ሲሆን፤
2ኛ ጵጥ 5-8 ‹‹በመጠን ኑሩ ንቁም፥ ባላጋራችሁ ዲያብሎስ የሚውጠውን ፈልጎ እንደሚያገሣ አንበሳ ይዞራልና››

አንበሳ ለጻድቃን ምሳሌ ሲሆን ደግሞ፤
ምሳ 28-1 ‹‹ኀጥእ ማንም ሳያሳድደው ይሸሻል፤ ጻድቅ ግን እንደ አንበሳ ያለፍርሃት ይኖራል።››

ጠቢቡ ሰለሞን ‹‹ከሞተ አንበሳ ያልሞተ ውሻ ይሻላል ›› ብሎ የተናገረላቸው በውሻም ሆነ በአንበሳ የተመሰሉት ሁለቱም ሓጥአን ናቸው፡፡ ይህንን ለመረዳት ቀጥሎ ያለውን ሀይለ ቃል መረዳት ያሻል
መክብብ 9-4 ‹‹ ሰው ከሕያዋን ሁሉ ጋር በአንድነት ቢኖር ተስፋ አለው።፤ ሕያዋን እንዲሞቱ ያውቃሉና፤ ሙታን ግን አንዳች አያውቁም፤ መታሰቢያቸውም ተረስቷልና ከዚያ በኋላ ዋጋ የላቸውም።፤ ፍቅራቸውና ጥላቻቸው ቅንዓታቸውም በአንድነት ጠፍቶአል፥ ከፀሐይ በታችም በሚሠራው ነገር ለዘላለም እድል ፈንታ ከእንግዲህ ወዲህ የላቸውም።››
ይህንን ቃል ለመረዳት የሙታንን እና የህያዋንን ምንነት ማንሳት ያሰፈልጋል፡፡ ሙታን የተባሉ እነማን ናቸው ‹‹ሙታን ›› የሚለው ቃል ነፍሳቸው ከስጋቸው ለተለየ እና ለሞተ ነፍስ (በሀጢያት ወድቀው ሕይወታቸው ከእግዚአብሄር ለተለዩት ) ይነገራል፡፡ ብዙውን ግዜ ቅዱሳን አረፉ ወይም አንቀላፉ ሲባል ሀጥአን ግን ሞቱ ይባላል (ማቴ 2-19፣ ሐዋ 5-5፤ 1 ነገ 2-10 ማቴ 27-52) ቅዱስ መጽሀፍ ሙታን የሚላቸው ቅዱሳንን ሳይሆን በዚህ አለም እያሉ ሀይማኖት እና ምግባር የሌላቸው እና ከእግዚአብሔር አንድነት የተለዩትን ነው፡፡ ጌታችን ከደቀመዛሙርቱ አንዱ
ማቴ 8-22  ‹‹ከደቀ መዛሙርቱም ሌላው። ጌታ ሆይ ፥አስቀድሜ እንድሄድ አባቴን እንድቀብር ፍቀድልኝ አለው። ኢየሱስም። ተከተለኝ፥ ሙታናቸውንም እንዲቀብሩ ሙታንን ተዋቸው አለው።››
ነፍሱ ከስጋው ተለይቶ ሊቀበር ያለው የደቀመዝሙሩ አባት ሲሆን ጌታችን ግን ከእርሱ የተለዩትን እና ወደ እርሱ ያለመጡትን ሁሉ ‹‹ሙታን›› ብሎቸዋል፡፡ ምክኒያቱም ከህይወት ባለቤት ከእየሱስ ክርስቶስ ጋር አንድነት የላቸውምእና፡፡ ‹‹ሙታን ሙታናቸውን ይቅበሩ›› ሲልም አንዱ አስከሬን ሌላውን የሚቀብር ሁኖ ሳይሆን ከእርሱ የተለዩ ሰወች ምንም እንኮን በሰው ዘንድ ሕያዋን (ሕይወትያላቸው ) ቢመስሉም በእርሱ ዘንድ ግን ሙታን መሆናቸውን ሲያስረዳ ነው፡፡ ሀዋርያው ቅዱስ ጳውሎስ፤  
1 ጢሞ 5-6  ‹‹ቅምጥሊቱ ግን በህይወት ሳለች የሞተች ናት›› ሲል ጽድቅን ረስታ በተድላ ስጋና በሃጢአት የምትኖር እረሱ በዚህ አለም እያለች ቢሆን ሙት መሆኗን የሚያሰረዳ ነው ስለዚህ መጽሃፍ ሙታን እያለ የሚረታቸው፤ ከእውነተኛዋ እምነት ውጭ ሆነው ወይም በዚህ አለም በሃጥያት ወድቀው ከህይወት ባለቤት ከእግዝአብሔር ተለይተው ይሉትን እንጅ በእረሱ አምነው ከሞት ወደ ሂወት፤ ከባርነት ወደ ልጅነት የተሸጋገሩትን አይደለም፡፡

ከዚይም ቀጥሎ ‹‹ፍቅራቸው፤ ጥላቸው፤ ቅንአታቸውም …›› ማለቱ ይህ ለሀጥአን የተነገረ መሆኑን የሚያስረግጥ ነው ምክንያቱም ጥላቻና ቅንአት ለጻድቃን ሳይሆን የሀጥአን ገንዘባቸው ናቸው:: በዚህ መሰረት አንዳች አይውቁም፤ መታሰቢያቸውም ተረስቶ ከዚህ በኌላ ዋጋ የላቸውም የተባሉት ሃጥአን ናቸው፡፡ ሰለሆነም በውሻም ሆነ በአንበሳ የተመሰሉት ሁለቱም ሀጥአን መሆናቸውን ልብ ማለት ይገባል፡፡ ስለዚህ ‹‹ያልሞተ ውሻ ከሞተ አንበሳ ይሻላል ›› ማለት ‹‹ከሞተ ሓጥዕ ያልሞተ ሐጥዕ ይሻላል›› ማለት ነው፡፡
ምክኒያቱም ያልሞተ ሀጥእ ንስሀ የመግባት እድል ሲኖረው የሞተ ሀጥእ ግን ንስሀ ሳይገባ ስለሞተ የመዳን ተስፋ የለውም እናነው፡: ጌታችን እንደተናገረው ክርስቶስ የህያዋን አምላክ እንጂ የሙታን አይደለም፡፡ ስለዚህ ሁሉም ቅዱሳን ህያዋን ናቸው፡፡
ማቴዎስ 22፡32 "እኔ የአብርሃም አምላክ፥ የይስሐቅም አምላክ የያዕቆብም አምላክ ነኝ... የሕያዋን አምላክ ነው እንጂ የሙታን አይደለም"
መክብብ 9:4_6 ያልሞተ ውሻ ከሞተ አንበሳ ይሻላልና ሰው ከሕያዋን ሁሉ ጋር በአንድነት ቢኖር ተስፋ አለው። ሕያዋን እንዲሞቱ ያውቃሉና፤ ሙታን ግን አንዳች አያውቁም፤ መታሰቢያቸውም ተረስቶአልና ከዚያ በኋላ ዋጋ የላቸውም። ፍቅራቸውና ጥላቸው ቅንዓታቸውም በአንድነት ጠፍቷል፥ ከፀሐይ በታችም በሚሠራው ነገር ለዘላለም እድል ፈንታ ከእንግዲህ ወዲህ የላቸውም።
ፕሮቴስታንት ወንድሞቻችን ይህንን ጥቅስ በመጥቀስ ፃድቃን ከሞቱ በኋላ የማያማልዱና መታሰቢያቸው የተረሳ መሆኑን ይናገራሉ ነገር ግን ቅዱሳን መታሰቢያቸው ለዘላለም ነው።
መዝ.111-6 ‹‹የጻድቅ መታሰቢያ ለዘላለም ይኖራል።››
ይላል ይረሳል አላለም ጌታ እግዚአብሔር ለዘላለም የመታሰቢያ ስማቸው እንደማይጠፋ ተናግሯል
ኢሳ.56:4-54 ‹‹እግዚአብሔር ሰንበቴን ስለሚጠብቁ ደስ የሚያሰኘኝንም ነገር ስለሚመርጡ ቃል ኪዳኔንም ስለሚይዙ ጃንደረቦች እንዲህ ይላልና። በቤቴና በቅጥሬ ውስጥ ከወንዶችና ከሴቶች ልጆች ይልቅ የሚበልጥ መታሰቢያና ስም እሰጣቸዋለሁ፤ የማይጠፋም የዘላለም ስም እሰጣቸዋለሁ።››

እግዚአብሔር በቤቱ በቅድስት ቤተ ክርስቲያን በእኛ በእያንዳንዳችን የማይጠፋ ስም ሰጥቷቸዋል  ዳዊትም የጻድቅ መታሰቢያ ለዘላለም ይኖራል ያለው ለዚህ ነው:: መታሰቢያነቱ ለዘላለም ስለሆነ ጊዜያዊ ስላልሆነ የማይጠፋ ስም አላቸው ሀጥአን ግን የላቸውም ክፍዎች ግን የላቸውም ቅዱሳን ስማቸው ብቻ ሳይሆን በፅዋ እነሱን ያሰበ ዋጋው አይጠፋበትም:
ማቴ 10:42 ‹‹ማንም ከእነዚህ ከታናናሾቹ ለአንዱ ቀዝቃዛ ጽዋ ውኃ ብቻ በደቀመዝሙር ስም የሚያጠጣ፥ እውነት እላችኋለሁ፥  ዋጋው አይጠፋበትም።››
ምሳ 10-7 ‹‹የጻድቅ መታሰቢያ ለበረከት ነው፤ የኅጥኣን ስም ግን ይጠፋል።››
ይላል መታሰቢያቸውን ማድረግ በረከት እንዳለው መፅሃፍቅዱስ ያስረዳናል ስለዚህ መታሰቢያቸው የተረሳው የሀጢአን እንጂ የቅዱሳን አይደለም ይህ ለቅዱሳን የተነገረ ቢሆን ኖሮ ዳዊት መታሰቢያቸው ለዘለአለም ይኖራል ባላለን ኢሳያስም የዘላለም መታሰቢያ ስም እሰጣቸዋለሁ ብሎ እግዚአብሔር መናገሩን ባልፃፈልን ነበር:: ከሞተ ዘመናት ያለፉት ሙሴ ከኤልያስ ጋር በደብረ ታቦር በተገለጸ ጊዜ ኤልያስና ሙሴ ከጌታ ጋር ይነጋገሩ ነበር። ስለኢየሩሳሌምም ትንቢት ተናገሩ እንዲል
ሉቃ 9:30 ‹‹ሙሴ መናገር መቻሉና ትንቢት መተንበዩ ሕያው መሆኑን ያስረዳናል›› ከላይ የተመለከትነው መታሰቢያ ስም እንዳላቸው እነጂ የቅዱሳን መታሰቢያ የሚረሳ አለመሆኑን ነው ሀጢአን ግን መታሰቢያ የላቸውም ተረስተዋል:: እንዲሁም ቅዱሳን ከሞቱም በኋላ እንኳን ከፈጣሪያችን ጋር ያማልዱናል:: ሰማዕታት በታላቅ ድምጽ እየጮሁ
ራዕ 6:9 ‹‹ደማችንን በከንቱ ያፈሰሱትን የማትበቀለው እስከመቼ ድረስ ነው?›› አሉ
“በታላቅ ድምጽ መጮህ መቻላቸው” ሕያዋን መሆናቸውን ያስረዳናል። ደማችንን በከንቱ ያፈሰሱትን የማትበቀለው እስከመቼ ድረስነው? ማለታቸው ደማቸውን በከንቱ ያፈሰሱት ገና እንዳልተቀጡ ስለሚያውቁ ነው። ጌታም ሌሎች ሰማዕታት ስላሉ እንዲታገሱ ነግሯቸው የንጽህና ምልክት የሆነውን ነጭ ልብስ ሰጣቸው። “ሰማዕታት ደማቸውን በከንቱ ስላፈሰሱት ፍርድን ሲጠይቁ ስለ እኛ ደግሞ ይለምናሉ” በሞት ጊዜ ነፍስ ወደእግዚአብሔር እንደምትሄድ በነፍሱ እግዚአብሔርን ማየት እንደሚችል መጸሀፍ ቅዱስ ይነግረናል:
ኢዩብ 19:26-27 ይህ ቁርበቴም ከጠፋ በኋላ፥ በዚያን ጊዜ ከሥጋዬ ተለይቼ እግዚአብሔርን እንዳይ አውቃለሁ። እኔ ራሴ አየዋለሁ፥ ዓይኖቼም ይመለከቱታል፥ ከእኔም ሌላ አይደለም። ልቤ በመናፈቅ ዝሎአል። በአጸደ ነፍስ ያሉትን ቅዱሳን በድል አድራጊነት ያሉ በመሆናቸዉም ልጃቸዉን አጥብቀን እንለምናለን። እንዲህ በምናደርግበት ጊዜ በሰማይም ሆነ በምድር ያሉ አማኞች በአንድ አካል ላይ ያሉ ብልቶች መሆናቸዉን መናገራችንና ማመናችን ነው:: ከድልነሺ ቅዱሳን ጋር ያለን ግንኙነት ሥራህ ያውጣህ በሚል መርህ የተተበተበ አይደለም። ይህ ማለት ጭንቀታችንን ምኞታችንን ይረዳሉ ይጋራሉ ማለት ነው። ለዚህ ነው "አንድም ብልት ቢሣቀይ ብልቶች ሁሉ ከእርሱ ጋር ይሣቀያሉ፤ አንድ ብልትም ቢከበር ብልቶች ሁሉ ከእርሱ ጋር ደስ ይላቸዋል።" 1ቆሮ 12-26 ተብሎ ስለ አማኞች አንድነት የተነገረው። ይህ ስለሆነ ነው ቅዱስ ጴጥሮስ ወደ አጸደ ነፍስ ከወጣ በኃላ በአጸደ ሥጋ ላሉ ልጆቹ እንደሚተጋላቸዉ የነገራቸዉ:: ምክንንያቱም በየትም ቦታ ቢኖሩም አንድ አካል ላይ ያሉ ብልቶች ስለሆኑ ነው።

"ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ እንዳመለከተኝ ከዚህ ማደሪያዬ መለየቴ ፈጥኖ እንዲሆን አውቃለሁና። ከመውጣቴም በኋላ(ወደ ኣጸደ ነፍስ) እነዚህ ንነገሮች እንድታስቡ በየጊዜው ትችሉ ዘንድ እተጋለሁ(በጸሎት)።" 2ጴጥ 1-14