“የእናንተ ጌታና አምላክ ተክለሃይማኖት ነው”

​

“የእናንተ ጌታና አምላ ክተክለሃይማኖት ነው፤” -የውስጥና የውጭ መናፍቃን “በጸጋ” የሚለውን ቃል ቆርጠው በማስቀረት እንደ ገደል ማሚቶ የሚቀባበሉት ቃል ነው።በመሠረቱ፡-ከእሾህ ወይን፥ከኵርንችት በለስ ስለማይለቀም ከመናፍቃን ጥሩ ነገር አይጠበቅም።ማቴ፡፯፥፲፮።ጥንታውያን አባቶቻችን ለመናፍቃኑ እግር በእግር እየተከታተሉ መልስ ይሰጡአቸው ስለነበረ ማኅበረ ምእመናን እምብዛም አይታወኩም ነበር።ሰርገው የገቡትንም በጉባኤ ክርክር ምላሽ በማሳጣት፥አውግዘው ይለዩ ስለነበረ የቤተክርስቲያን ሰላም ተጠብቆ ኖሮአል።ሃይማኖት አበው የሚባለው ትልቅ መጽሐፍ፥አባቶቻችን በየጊዜው ለተነሡ መናፍቃን የሰጡት መልስ ነው።ታላቁ ሊቅ አባጊዮርጊስም መጽሐፈ ምሥጢር በሚባለው መጽሐፉ ላይ ለመናፍቃን የማያፈናፍን መልስ ሰጥቶአል።ለምሳሌበ“ኖላዌ ምንባብ” ላይ አርዮስን፡- 
“እንግዲህ በዲቁናው ክህደትን ያበቀለ በቅስናውም የኃጢአትን እሾህ ያፈራ የአርዮስን ተግሣጽ እንናገር።አርዮስ የሰይጣን ሠረገላው የአጋንንትም ማኅበርተኛቸው ነው፤”እያለ ይገሥጸዋል።

በዓፄ ኃይለሥላሴ ዘመነ መንግሥትም ታላላቁ ሊቃውንት መላአከ ብርሃን አድማሱ ጀንበሬና አለቃ አያሌው ታምሩ በመጻሕፍቶቻቸው የማያዳግም መልስ ለካቶሊካውያን ሰጥተዋል።ሊቀመዘምራን ሞገስ ዕቁበጊዮርጊስም ፕርቴስታንቱ ለሚያነሡአቸው ጥያቄዎች ሁሉ በአፍም በመጽሐፍም መልስ ሰጥተዋል።በዚህ ዘመን ከተነሡ ሊቃውንትም የሚጠበቀው ልክ እንዳለፉት አባቶች ዘመን ተሻጋሪ የሆኑ መጻሕፍትን እያዘጋጁ መናፍቃንን ማሳፈር መንጋውን ደግሞ መጠበቅ ነው።ይኸንን በተመለከተ ማህበረቅዱሳን የአባቶቹ ልጅ ስለሆነ፥ጋን በጠጠር እንደሚደገፍ በተቻለው መጠን እንደ ተቋም ትልቅ ሥራ እየሠራ ነው።ለምሳሌ፡-“የገሃነም ደጆች እና ሁለቱ ኪዳናት” በሚባሉት መጻሕፍቱ የውስጥ መናፍቃንን የተሀድሶዎችን አከርካሪያቸውን ሰብሮአል።በሐመር መጽሔት እና በስምዐ ጽድቅ ጋዜጣም መናፍቃንን መድረሻ እያሳጣ ነው። 

መናፍቃኑ፡-“የእናንተ ጌታና አምላክ ተክለሃይማኖት ነው፤” እያሉ የተለመደ ጩኸታቸውን እንደ አዲስ ማላዘናቸው፥ምናልባት በቅዱሳን የምናፍር መስሎአቸው ከሆነ እንዲያው ድከሙ ቢላቸው ነው።ደግሞስ የልጁን መልክ እንዲመስሉ አስቀድሞ ወስኖ ሲጠራቸው፥ጠርቶም ሲያጸድቃቸውና ሲያከብራቸው፥እግዚአብሔር ያላፈረባቸውን እኛ የምናፍርባቸው ለምንድን ነው?ሮሜ፡፰፥፳፱።ደግሞስ ምን የሚያሳፍር ነገር አለባቸው።ቅዱስ ሉቃስ ወንጌላዊ ስለቅዱሳን ሲመሰክር፡-“በይሁዳ ንጉሥ በሄሮድስ ዘመን ከአብያ ክፍል የሆነ ዘካርያስ የሚባል አንድ ካህን ነበረ፤ሚስቱም ከአሮን ልጆች ነበረች፥ስምዋም ኤልሳቤጥ ነበረ።ሁለቱም በጌታ ትእዛዝና ሕግጋት ሁሉ ያለነቀፋ እየሄዱ በእግዚአብሔር ፊት ጻድቃን ነበሩ፤ ”ብሎአል።ሉቃ፡፩፥፭።ከሁሉም በላይ ከጥንት እስከ ዛሬ ለቅዱሳን የመሰከረ የሚያስመሰክርም እግዚአብሔር ነው።በመሆኑም እርሱ ያከበረቻውን እርሱን አብነት አድርገን እናከብራለን፥እርሱ ያላፈረባቸውንም አናፍርባቸውም።“ስለዚህ እግዚአብሔር አምላካቸው ተብሎ ሊጠራ በእነርሱ አያፍርም ከተማን አዘጋጅቶላቸዋልና፤” ይላል።ዕብ፡፲፩፥፲፮። 

-እኛ የምናምነው፡-“ኢየሱስ ክርስቶስ የባህርይ ጌታ፥የባህርይ አምላክ ነው፤ቅዱሳን ደግሞ የጸጋ ጌቶችና የጸጋ አማልክት (ገዢዎች) ናቸው፤”ብለን ነው።እንዲህም ማለታችን በእግዚአብሔር ቃል ላይ ተመሥርተን እንጂ እንዲያው በልቦለድ አይደለም።ስለዚህ ጻድቁ አባታችን ተክለሃይማኖት፡-የጸጋ ጌታ እና የጸጋ አምላክ ነው።መናፍቃኑ ቅዱሳንን አማላጅ እንኳ ለማለት ሲቸገሩ፥እንዲህ ያለውን ጸጋ ለወዳጆቹ የሰጠ እግዚአብሔር ነው።መቼም መናፍቃን“ የሚሳናቸው” ነገር ስለሌለ፥“ለምን?” ብለው እርሱን ይከራከሩት።ደግሞ ስለቅዱሳን የተሰጠውን ጸጋ እየተቃወሙ እንዴት ነው?ከእግዚአብሔር ዘንድ የተሰጠን ጸጋ አለን፥የሚሉት። -ቅዱስ ዮሐንስ በራእይ መጽሐፉ ላይ፡-“የነገሥታት ንጉሥና የጌታዎች ጌታ የሚል ስም አለው።”በማለት፥ኢየሱስ ክርስቶስ ጌትነትና አምላክነት የባህር ይገንዘቡ መሆኑን መስክሮአል።በኢየሱስ ክርስቶስ የባህርይ ጌትነትና ንጉሥነት ስር ጌቶችና ነገሥታት የተባሉት በጸጋው የከበሩ ፥በገድል የተቀጠቀጡ ቅዱሳን ናቸው።ጌታ ደቀ መዛሙርቱን፡-“በአሥራ ሁለት ዙፋን ተቀምጣችሁ ትፈርዳላችሁ፤”ያላቸው ለዚህ ነው።ማቴ፡፲፱፥፳፭።ዙፋን የንጉሥ መቀመጫ ነው።

በተጨማሪም፡-“በፊተኛው ትንሣኤ ዕድል ያለው ብፁዕና ቅዱስ ነው፤ሁለተኛው ሞት በእነርሱ ላይ ሥልጣን የለውም፥ዳሩ ግን የእግዚአብሔርና የክርስቶስ ካህናት ይሆናሉ፥ከእርሱም ጋር ይህን ሺህ ዓመት(ለዘለዓለም) ይነግሣሉ።” የሚል አለ።ራእ፡፳፥፮። -የጸጋ ጌትነትን በተመለከተም፡-ሣራ አብርሃምን ጌታዬ ብለዋለች፤ዘፍ፡፲፰፥፲፪፣፩ኛ፡ጴጥ፡፫፥፭።ኤፍሮን እና የኬጢ ልጆችም ጌታ ብለው ጠርተውታል።ዘፍ፡፳፫፥፮፣፲፩።የያዕቆብ ልጆች ወንድማቸውን ዮሴፍን ጌታ ብለውታል።ዘፍ፡፵፬፥፲፰።ሊቀ ካህናቱ አሮንም ሙሴን ጌታዬ ብሎታል።ዘኁ፡፲፪፥፲፩።በአዲስ ኪዳን የወኅኒ ቤት ጠባቂው ቅዱስ ጳውሎስን እና ሲላስን ጌቶቼ ብሏቸዋል።የሐዋ፡፲፮፥፴። -የጸጋ አምላክነትን(ገዥነትን) በተመለከተ ደግሞ፡-“የአማልክት አምላክ እግዚአብሔር ተናገረ፤” የሚለው ኃይለ ቃል በቂ ማስረጃ ነው።መዝ፡፵፱፥፩።ምክንያቱም፡-ቅዱሳን የጸጋ አማልክት ባይሆኑ ኖሮ እርሱ የአማልክት አምላክ( የገዥዎች ገዥ) ተብሎ አይጠራም ነበር።ይኸውም ይታወቅ ዘንድ፥እግዚአብሔር ሙሴን፡-“እይ፥እኔ ለፈርዖን አምላክ አድርጌሃለሁ፤ወንድምህም አሮን ነቢይ ይሆንልሃል፤”ብሎታል።ዘጸ፡፯፥፩።በአዲስ ኪዳንም ጌታችን አምላካችን ኢየሱስ ክርስቶስ ፡-ቅዱሳን አማልክት እንደሚባሉ ከመዝሙረ ዳዊትጠቅሶአስተምሮአል።መዝ፡፹፩፥፮፣ዮሐ፡፲፥፴፩።ጌታችን አምላካችን መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ በደብረ ታቦር ክብሩን በገለጠ ጊዜ በአጠገቡ የነበሩት፡-የብሉይ ኪዳን ቅዱሳን ሙሴና ኤልያስ ፥እንዲሁም የአዲስ ኪዳን ቅዱሳን ጴጥሮስ ፣ዮሐንስና ያዕቆብ ናቸው።ማቴ፡፲፯፥፫።ባለፈው፡-መሬት፥ግንድ፥ቅርንጫፍና ፍሬ እንደማይለያዩ ምሳሌውን ፈትተን፥ንባቡን ተርጉመን እንደተማማርነው በምድርም በሰማይም ቅዱሳን ከጌታ የተለዩበት ጊዜ የለም።ስለዚህ ከጌታ የተለዩ ቅዱሳን እንደሌሉ ሁሉ ከቅዱሳንም የተለየ ጌታ የለም።